Kijk dat is nou eens een creatieve gedachte. De afgelopen jaren immers heeft Rijkswaterstaat honderden miljoenen euro’s geïnvesteerd in een glasvezelkabelnet langs alle Nederlandse snelwegen. Op dit netwerk zijn vele honderden camera’s aangesloten waarmee op afstand de snelwegen in de gaten kunnen worden gehouden, de zogenaamde matrixborden kunnen worden bestuurd en daarmee sneller te kunnen ingrijpen wanneer er problemen zijn.
Dit leek een edele gedachte, immers het fileprobleem gaat ons allen aan het hart. Onze politiek stemde daarin dan ook toe.
Tegelijkertijd speelt op de achtergrond nog de spitstarief gedachte. Een systeem waarmee tijdstip en plaats afhankelijk weggebruik kan worden afgerekend. Hiervoor is kentekenherkenning nodig.
En kijk: Als we nu toch bezig zijn met kentekenherkenning, waarom zouden we dan de tijdstippen waarop een auto de verschillende poortjes passeert niet registreren. We kunnen dan direct uitrekenen of hij niet te hard rijdt. En zo hebben we de trajectcontrole geintroduceerd. Inmiddels is de trajectcontrole op een aantal plaatsen ingevoerd, zijn de snelheden ( zo genaamd wegens het milieu en de geluidsoverlast ) verlaagd en werkt het systeem 24 uur per dag meedogenloos automatisch om elke te hard rijdende auto op de bon te slingeren.
Vanmorgen liep ik weer eens, na een lange tijd, met de hond over de Eese. Ik bedoel dan achter op de Eese, tegen de Westvierdeparten en het Nijenslekerveld. Ooit heeft daar het Eesermeer gelegen en dat bracht mijn gedachten langs flarden van gesprekken van de afgelopen dagen. In Steenwijkerwold wordt traditioneel met Hemelvaartsdag het buurtfeest gevierd. Ter gelegenheid daarvan wordt een feestgids uitgegeven en wordt er een website bijgehouden met alle festiviteiten. Onderdeel van de feestgids is een enquete welke onder de plaatselijke bevolking wordt gehouden met de vraag of men tegen of voor de windmolens is. Gistermorgen, tijdens de optocht, met als onderwerp de "hoe komt de publieksprijs tot stand ?" kwam het gesprek met mijn schoonmoeder hierop.
Zoals Twente het land tussen Regge en Dinkel is, zoals het land van Maas en Waal, zo zou je Steenwijkerwold het land van Reune en Wheer kunnen noemen. Er is echter één verschil: bijna iedereen in Steenwijkerwold weet wat de Reune is en bijna niemand wat de Wheer.